Nieuwsbrief van André De Witte (Bispo de Ruy Barbosa)

Beste Familie, Goede Vrienden, 

“Op de klimaatconferentie in Parijs is het  eerste wereldwijde klimaatakkoord ooit,  'Paris Agreement',  goedgekeurd.   Alle landen die deelnamen aan de klimaattop engageren zich om de opwarming van de aarde onder de 2 graden te houden” lees ik. “Als dat maar lukt”, denk ik. Want de algemene indruk, die ik deel met de mensen rondom mij, is dat het dit laatste jaar meer dan 2 graden warmer is dan alle voorgaande. Dit terwijl we weer één van de grote historische droogteperiodes beleven.  En zonder de ASA – Articulação do Semiárido die met het overheidsgeld van het Project “ Een miljoen cisternen voor het Noordoosten” al voor bijna 600.000 cisternen van 15.000 liter , voor opvang van drinkwater, en bijn 100.000 van 50.000 liter, voor productie (irrigatie) heeft gezorgd  waren de gevolgen niet te overzien geweest. Ongetwijfeld erger dan 30 jaar geleden toen er van een genocide werd gesproken, want de regering, die wist van de droogteperiode die in een historischa cyclus op komst was, had geen voorzorgen genomen. Is het nu voor mens en dier minder erg,  de São Franciscostroom  is er nog nooit zo erg aan toe geweest; de toeristische Chapada Diamantina werd gteisterd door dagenlange – criminele – branden. en ook onze Serra do Orobó in Ruy Barbosa werd niet gespaard.

Zeven!

Zeven waren het er, zeven. Op twee weken tijd en allemaal heel jonge mensen.De jongste was pas zestien. Een meisje, doorzeefd met vijf kogels. Wellicht had ze ook iets te maken met drugs, als gebruikster of als “aviãozinho”, vliegtuigje. Dat zijn kinderen en jongeren die de drugs van de dealers naar de gebruikers brengen.

Soms houden ze opbrengst van de verkoop voor zich omdat ze geld nodig hebben om te overleven. Of omdat ze de naam van de dealer doorgeven.Dan komen ze onvermijdelijk op de zwarte lijst van hen die vermoord moeten worden.Zo werkt het systeem, ongenadig en zonder veel complementen. Gewoon neerknallen dan maar op klaarlichte dag.

Pintadas leeft onder heel zware druk. In elke familie zijn er wel jongeren of volwassenen die drugs gebruiken.Een aantal jongeren is de stad al ontvlucht.Zuster Velzi is ook moeten vertrekken omdat ze jonge drugsgebruikers bijstaat. Ouderen durven niet meer op straat komen. Met de drugs zijn ook de diefstallen toegenomen. Bejaarde mensen zijn de eerste slachtoffers.

Wie het wat beter heeft, plaatst dikke tralies voor deuren en ramen. Dit wekt de illusie van veiligheid. Het helpt nauwelijks. Integendeel, het bevestigt dat daar rijkdommen te vinden zijn. Geld, computers, juwelen, tablets. Pintadaslijkt een stad vol wilde beesten die achter getraliede kooien leven.

Ook in Mundo Novo zijn er overal tralies. Het huis van de burgemeester heeft de aanblik van een verstrekte burcht. Mijn opvolger heeft overal tralies laten plaatsen aan ramen en deuren van het parochiecentrum. Er hangt wel een plaatje “Sejambemvindos”,“Welkom”, maar dit verhoogt slechts de huiver.